artykuł hasłowy: szpotawy
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o koniu, de equo) 'cierpiący na chorobę zwaną szpat, kulawy, morbo szpat dicto correptus, claudus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Szpotawy pedager ca 1455 |
| Przykład w transkrypcji | Szpotawy pedager ca 1455 |
| Lokalizacja | JA XIV 490. |