artykuł hasłowy: ślubić

Jednostki:
(1) 1. 'obiecać, przyrzec, zobowiązać się, przysiąc, promittere, polliceri, iurare':
(2) ~ coś:
(3) ~ za kogoś, coś:
(4) ~ z inf.:
(5) ~ ze zdaniem:
(6) ~ 'zaprzysięgać kogoś, ad ius iurandum aliquem adigere':
(7) ~ 'umocnić przyrzeczenie przez symboliczne podanie ręki lub uderzenie ręką o rękę, dexteris porrectis fidem confirmare':
(8) 2.a. 2. (o związkach małżeńskich, de matrimoniis) a. 'pojąć za żonę, za męża, zaślubić, uxorem ducere, nubere alicui':
(9) ~ 'zawrzeć powtórne małżeństwo, alterum matrimonium inire':
(10) ~b. 'dać za żonę, uxorem dare, despondere alicui':
(11) ~
(12) ~ przenośnie:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(7) ~
Jednostka nieciągła	w rękę ślubić
Definicja	'umocnić przyrzeczenie przez symboliczne podanie ręki lub uderzenie ręką o rękę, dexteris porrectis fidem confirmare':
Semantyka	2.4.3.2. ZOBOWIĄZANIE. OBIETNICA. PRZYRZECZENIE. PRZYSIĘGA. PRZYMIERZE 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ 2.4.4.6. JĘZYK NIEWERBALNY
Przykład w transliteracji	Kedi Jacub... Adama... przeprzal, isz mu ne mal w tey dzedzine vadzicz i gemu w røkø slubil 1405
Przykład w transkrypcji	Kiedy Jakub... Adama... przeprzał, iż mu nie miał w tej dziedzinie wadzić, i jemu w rękę ślubił 1405
Lokalizacja	Kościan nr 280, sim. 1416 ib. nr 588.