artykuł hasłowy: świerzepic
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'koń rozpłodowy, stadnik, ogier, tu przenośnie rozpustnik, equus admissarius, hoc loco translate adulter, moechus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Swyerzepyczowye (war. kal.: *svyerzebczevye) emissarii (equi amatores et emissarii facti sunt, unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat Jer 5, 8) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Świerzepicowie (war. kal.: świerzepcewie) emissarii (equi amatores et emissarii facti sunt, unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat Jer 5, 8) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 208. |