artykuł hasłowy: towarzysz

Jednostki:
(1) 'ten, kto z kim przebywa w jednym miejscu a. sytuacji, uczestnik wspólnej pracy, akcji czy zabawy, qui cum aliquo eodem loco commoratur, socius cuiusdam negotii vel ludi':
(2) ~ (o ławnikach sądu, de scabinis):
(3) ~ (o czeladnikach cechowych, de opificum discipulis):
(4) ~
(5) ~ 'podwładny, pomocnik, współsprawca, qui alicui paret, aliquem adiuvat, qui alicui rei gerendae interest':
(6) ~ (o pieszych żołnierzach towarzyszących konnym rycerzom, de peditibus, qui equites comitantur):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~
Definicja	'podwładny, pomocnik, współsprawca, qui alicui paret, aliquem adiuvat, qui alicui rei gerendae interest':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.2. ZARZĄDZANIE 2.4.6.1. ORGANIZACJA PRACY. WYKONYWANIE PRACY. STOSUNEK DO PRACY. WYNIKI PRACY
Przykład w transliteracji	Jaco to czso cantorovemu thouarzisseui pobrano rzeczi, tich Potrassz vziteka ne ma 1391*
Przykład w transkrypcji	Jako to cso kantorowemu towarzyszewi pobrano rzeczy, tych Piotrsaz użyt[e]ka nie ma 1391
Lokalizacja	Pozn nr 254.