artykuł hasłowy:  dobrodziej
Jednostki: |
---|
(1) 'beneficus, qui bonum facit': |
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'beneficus, qui bonum facit': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Dobrodzeye szø weszwani albo czczi roszdawaiøczi benefici vocantur (Luc 22, 25) ca 1420 |
Przykład w transkrypcji | Dobrodzieje są wezwani albo czci rozdawający benefici vocantur (Luc 22, 25) ca 1420 |
Lokalizacja | R XXIV 85. |