artykuł hasłowy: (uchwalca) ufalca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'rozjemca, sędzia polubowny, arbiter, reconciliator': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Thi tho stroni... w nas... o czlonki... spusczyli y poszlubyly iako w iadnacza szlvbyonego, wfalcząn, skazacza y przyiaczelskego vcladacza (tamquam in arbitrum compromissarium, arbitratorem, laudatorem, definitorem seu amicabilem compositorem, Dział 3: na rozgodzczą, vfalyączą y gednaczą przygyatego) dayąncz... naam... mocz, abychom mogli... na thi czlonki virzecz, vfalycz a skazacz, wgednacz a vrząndzicz |
| Przykład w transkrypcji | Ty to strony... w nas... o członki... spuściły i poślubiły jako w jadnacza ślubionego, ufalcę, skazacza i przyjacielskiego układacza (tamquam in arbitrum compromissarium, arbitratorem, laudatorem, definitorem seu amicabilem compositorem, Dział 3: na rozgodźcę, ufalacza i jednacza przyjętego) dając... nam... moc, abychom mogli... na ty członki wyrzieć, ufalić a skazać, ujednać a urzędzić |
| Lokalizacja | Sul 3. |
| Uwagi | Por. wyraz hasłowy (chwalca) falca. |