artykuł hasłowy: udośpieszny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'mający na coś wolny czas, gotów oddania się czemuś, qui alicui rei vacat, qui alicui rei se dedere paratus est': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vdospyeschny (war. lub.: vdospyeszyli ku mod[e]lenv) vacetis (nolite fraudare invicem, nisi forte ex consensu ad tempus, ut vacetis orationi I Cor 7, 5) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Udośpieszni (war. lub.: udośpieszyli ku modleniu) vacetis (nolite fraudare invicem, nisi forte ex consensu ad tempus, ut vacetis orationi I Cor 7, 5) 1471 |
| Lokalizacja | MamKal 281. |