artykuł hasłowy: układły
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'wsparty, oparty na kimś, czymś, qui aliquo, aliqua re nititur': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Innixa super dilectum suum, gl. innixa, id est polegla vel vkladla (quae est ista, quae ascendit de deserto deliciis affluens, innixa super dilectum suum? Cant 8, 5, SKJ V 272: wszparla sze, ib. 276: podparla nad swego mylego) ca 1500 |
| Przykład w transkrypcji | Innixa super dilectum suum, gl. innixa, id est poległa vel układła (quae est ista, quae ascendit de deserto deliciis affluens, innixa super dilectum suum? Cant 8, 5, SKJ V 272: wsparła sie, ib. 276: podparła nad swego miłego) ca 1500 |
| Lokalizacja | GlGn 39. |
| Uwagi | ~Może jednak należy uzupełnić vkladla <się>. |