artykuł hasłowy: ulec

Jednostki:
(1) 1. 'położyć się, spocząć, cubare, decumbere':
(2) 2. 'oprzeć się na kimś, zdać się na kogoś, alicui inniti, spem positam habere in aliquo':
(3) 3. 'przyłożyć się do czegoś, pilnie się czymś zająć, ad aliquam rem se applicare, alicui rei diligenter operam dare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Jednostka nieciągła	ulec na kimś
Definicja	'oprzeć się na kimś, zdać się na kogoś, alicui inniti, spem positam habere in aliquo':
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE 2.4.3.4. POMOC. ŻYCZLIWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Quis ambulavit in tenebris et non est lumen ei, speret in nomine domini et invitatur (pro innitatur) in domino deo suo wląszą (leg. ulęże, MamLub 200: podeprze syą) na panye bodze szwem (Is 50, 10) XV p. pr.
Przykład w transkrypcji	Quis ambulavit in tenebris et non est lumen ei, speret in nomine domini et invitatur (pro innitatur) in domino deo suo ulęże, (MamLub 200: podeprze się) na panie Bodze swem (Is 50, 10) XV p. pr.
Lokalizacja	SKJ I 313.