artykuł hasłowy:  ułakomić się
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'ulec swemu łakomstwu, skusić się na coś, cupidini alicuius rei non resistere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ewa szya vlakomylą, szmyaloscz vczynylą |
Przykład w transkrypcji | Ewa się ułakomiła, śmiałość uczyniła |
Lokalizacja | De morte w. 135. |