artykuł hasłowy: umiar
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Jednostka nieciągła | w umiar, z umiarem |
| Definicja | 'ilość czegoś taka, jaka się komuś należy, należna (każdemu) ilość, właściwa ilość, tantum, quantum alicui debetur, quantitas iusta, debita': w umiar, z umiarem 'w sam raz, nie za dużo i nie za mało, w miarę, tantum, quanto opus est, modo servato': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nycz nye czynyla (sc. Maryja) kvapyącz, alye wschytko vmyar (leg. w umiar, nimium modeste incedebat) |
| Przykład w transkrypcji | Nic nie czyniła (sc. Maryja) kwapiąc, ale wszytko w umiar (nimium modeste incedebat) |
| Lokalizacja | Rozm 22. |