artykuł hasłowy: upadnienie

Jednostki:
(1) 1. 'runięcie, rozpadnięcie się, zawalenie się, actus corruendi, concidendi, collabendi':
(2) ~ 'rozerwanie się, actus scindendi':
(3) 2. 'koniec pomyślności, zguba, zagłada, finis rerum secundarum, excidium, pernicies':
(4) ~ 'przeznaczyć kogoś na sprawcę czyjegoś upadku, destinare aliquem, ut alicui interitum paret': [o Chrystusie]
(5) 3. 'upadek moralny, grzech, występek, corruptela morum, peccatum, maleficium':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	'koniec pomyślności, zguba, zagłada, finis rerum secundarum, excidium, pernicies':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.5.2. PORAŻKA. NIESZCZĘŚCIE. TRUDNA SYTUACJA
Przykład w transliteracji	Warvy szyø, abi nygdi s przebiwaczmy szemye oney w przyyasn nye wchadzal, bo bi to tobye bilo na upadnyenye (quae sint tibi in ruinam)
Przykład w transkrypcji	Waruj się, aby nigdy z przebywaczmi ziemie onej w przyjaźń nie wchadzał, bo by to tobie było na upadnienie (quae sint tibi in ruinam)
Lokalizacja	BZ Ex 34, 12.