artykuł hasłowy: (S) doimać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'uważać, sądzić, putare, aestimare, arbitrari': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Arbitretur, id est estimatur dogyma sze (RRp XXIV 375: bądze są domnymal, R XXV 161: bądze są *domynymal, EwKReg 43: domnim<a>wa sobe, Rozm 570: bądzye *nnymyecz, RRp XXIV 367: bądze mnymacz, R XXIV 84: bødze mnimacz (poprawione inną ręką z mnimal), GlDom 61: mnymacz sye bandze, GlKazB I 25: mnyma sya; sed venit hora, ut omnis qui interficit vos arbitretur obsequium se praestare Deo Jo 16, 2) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Arbitretur, id est estimatur dojima sie (RRp XXIV 375: będzie się domnimał, R XXV 161: będzie się dom[y]nimał, EwKReg 43: domnim<a>wa sobie, Rozm 570: będzie mnimieć, RRp XXIV 367: będzie mnimać, R XXIV 84: będzie mnimać (poprawione inną ręką z mnimał), GlDom 61: mnimać sie będzie, GlKazB I 25: mnima się; sed venit hora, ut omnis qui interficit vos arbitretur obsequium se praestare Deo Jo 16, 2) XV med. |
| Lokalizacja | GlWroc 40r. |