artykuł hasłowy:  uraniać
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) 2. |
Definicja | dubium 'tracić, marnować, perdere, profundere, dissipare' (?): |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Johannes... penam XV Stanislao... et XV judicio, quia in judicio dixit sibi: Uranass mego gymena 1418 |
Przykład w transkrypcji | Johannes... penam XV Stanislao... et XV judicio, quia in judicio dixit sibi: Uraniasz mego jimienia 1418 |
Lokalizacja | StPPP II nr 1570. |
Uwagi | ~ Może jednak iterativum od uranić 'zranić, uszkodzić, skrzywdzić'. |