artykuł hasłowy:  urodzić, urodzić się
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1.a. |
Definicja | 1. 'wydać na świat (o kobiecie, wyjątkowo o samicy zwierząt), też sprawić, że ktoś zostanie wydany na świat, spłodzić (o mężczyźnie), wydać owoc, plony (o ziemi, roślinach), też przenośnie, in lucem edere, parere (de femina, nonnumquam de animali), etiam efficere, ut quidam in lucem edatur, gignere (de viro), fruges ferre (de terra, plantis), etiam translate': a. absolute: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Czso szø posdnye vrodzylo (quae erant serotina), to szø wszitko dostalo Labanowy |
Przykład w transkrypcji | Cso się pozdnie urodziło (quae erant serotina), to się wszytko dostało Labanowi |
Lokalizacja | BZ Gen 30, 42. |