artykuł hasłowy: uścieć, uścieć się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | przenośnie: uścieć się 'jaśnieć, być sławnym, clarum, nobilem esse, gloria florere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdysch kaszdemv z mąnzow nye doszycz gest wsczecz sząn mocznoscząn (cum cuilibet non sufficiat virium fortitudine pollere)..., acz obiczaymi y navkami nye bandze ocraschon |
| Przykład w transkrypcji | Gdyż każdemu z mężow nie dosyć jest uścieć się mocnością (cum cuilibet non sufficiat virium fortitudine pollere)..., acz obyczajmi i naukami nie będzie okraszon |
| Lokalizacja | Sul 6. |