artykuł hasłowy: dokończyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'rozstrzygnąć ostatecznie, definire, decernere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ale ysze ryczerze zem naszich w sządzech wyecz pospolithich... personą naszą snamyonvyą..., szkazanya przesz nye vczynyona mocz mayą wyekvystą..., przeth kthorimysz thesz wszdawanya wyelkego ymyenya szą dzeyą, gesz szkazanya y wsdawanya, y gynsze rzeczy przes nye osądzone a dokonyczone w osobnych kszągach popyszvyą (coram quibus etiam resignationes bonorum magnorum peragantur, quae sententiae, resignationes et aliae causae per eosdem definitae in speciali libro conscribuntur) |
| Przykład w transkrypcji | Ale iże rycerze ziem naszych w sądziech wiec pospolitych... personę naszę znamionują,... skazania przez nie uczyniona moc mają wiekuistą..., przed ktorymiż też wzdawania wielkiego imienia się dzieją, jeż skazania i wzdawania, i jinsze rzeczy, przez nie osądzone a dokończone, w osobnych księgach popisują (coram quibus etiam resignationes bonorum magnorum peragantur, quae sententiae, resignationes et aliae causae per eosdem definitae in speciali libro conscribuntur) |
| Lokalizacja | Sul 78. |