artykuł hasłowy: uwrotni
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'posiadający zdolność zwracania się ku czemuś np. myślą, qui facultatem quandam habet, e.g. facultatem cogitandi': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Sola enim encium, gl. de numero encium telko szamy thy rzeczy, sua gaudent noticia, que sunt in seipsa per sapienciam conversiva ku szobye vwrothnye (ib. 276: w są navraczaiącza) 1449 |
| Przykład w transkrypcji | Sola enim encium, gl. de numero encium telko samy ty rzeczy, sua gaudent noticia, que sunt in seipsa per sapienciam conversiva ku sobie uwrotnie (ib. 276: w się nawracająca) 1449 |
| Lokalizacja | R XXIII 279. |