artykuł hasłowy: walczyć (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) ~ |
| Definicja | 'bić się z bronią w ręku, staczać bój, też przenośnie, armis pugnare (etiam translate)': (w wyrażeniach nazywających przeciwnika) z kimś, czymś: |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | A presto, gdisczy ktory clouek svim (leg. z swym) neprzygaczelem che szø valcicz, tedycz vøcz on szebe (leg. z siebie) dludze odzene sdrucy |
| Przykład w transkrypcji | A przezto gdyżci ktory człowiek z swym nieprzyjacielem chce się walczyć, tedyć więc on z siebie długie odzienie zdruci |
| Lokalizacja | Gn 173a. |