artykuł hasłowy: wątpić

Jednostki:
(1) 1. 'nie być przekonanym o prawdziwości czegoś, nie dowierzać, nie ufać w pełni, de veritate alicuius rei dubitare, non credere, diffidere':
(2) ~ czemuś:
(3) ~ o coś:
(4) ~ na czymś:
(5) ~ o czymś:
(6) ~ w czymś:
(7) ~
(8) ~ ze zdaniem:
(9) 2. 'wahać się, incertum, dubium esse':
(10) 3. 'tracić, utracić nadzieję, desperare':
(11) 4. 'wadliwie wymawiać, niepewnie, z jąkaniem, male, haesitanter pronuntiare, balbutire':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'nie być przekonanym o prawdziwości czegoś, nie dowierzać, nie ufać w pełni, de veritate alicuius rei dubitare, non credere, diffidere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.1.6. MYŚLENIE 2.2.2.1.9. PEWNOŚĆ. NIEPEWNOŚĆ. ROZTERKA 2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA
Przykład w transliteracji	Iesus... rzekl k nyemv: Nyedovyarkv, czemusz vątpyl (quare dubitasti Mat 14, 31)?
Przykład w transkrypcji	Jesus... rzekł k niemu: Niedowiarku, czemuś wątpił (quare dubitasti Mat 14, 31)?
Lokalizacja	Rozm 351.