artykuł hasłowy:  wczesny, wczasny
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1. |
Definicja | 'dziejący się we właściwym, odpowiednim czasie, qui suo, opportuno tempore fit': |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Bandzeczye-ly chodzycz w mogych przykazanyach..., dam wam wczaszne dzdze (dabo vobis pluvias temporibus suis Lev 26, 3, BZ: descz czasy swimi) a zyemyą zyszną XV p. post. |
Przykład w transkrypcji | Będziecieli chodzić w mojich przykazaniach..., dam wam wczasne dżdże (dabo vobis pluvias temporibus suis Lev 26, 3, BZ: deszcz czasy swymi) a ziemię żyzną XV p. post. |
Lokalizacja | Kałużn 287. |