artykuł hasłowy:  1. wet, weta
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'opłata pieniężna jako rekompensata za popełniony czyn przestępny lub jako odszkodowanie za wyrządzoną szkodę, też kara sądowa nakładana na stronę procesową, pecunia, quae ab eo, qui malum facinus commisit vel damnum intulit, solvebatur, etiam poena a iudicibus constituta': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Tedy mvszy (sc. powod) wyny a wetty pokvpycz (opportet pro eo emendas et poenas dare) |
Przykład w transkrypcji | Tedy musi (sc. powod) winy i wety pokupić (opportet pro eo emendas et poenas dare) |
Lokalizacja | OrtOssol 95, 1, sim. OrtMac 130. |