artykuł hasłowy:  widły
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (3) ~c. |
Definicja | 'narzędzie w postaci kilku zębów metalowych połączonych i osadzonych na drążku, dawniej prosta gałąź rozdwojona na końcu, furca, merga': c. używane do przegrzebywania w piecu, instrumentum, quo carbones in fornace moventur: |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Rotabulum, furca illa vel idem lignum, cum quo ignis in fornace mouetur, rotabulum vlg. koszyor vel vydly 1466 |
Przykład w transkrypcji | Rotabulum, furca illa vel idem lignum, cum quo ignis in fornace mouetur, rotabulum vlg. kosior vel widły 1466 |
Lokalizacja | R XXII 12. |