artykuł hasłowy: wielbić, wielbić się

Jednostki:
(1) 1. 'chwalić ze czcią, głosić chwałę, sławę czyjąś, wyrażać uznanie, szacunek, podziw, magnificare, celebrare, laudare, glorificare':
(2) ~
(3) 2. 'chwalić, laudare, laudibus celebrare':
(4) ~ wielbić się 'widzieć w czymś powód do dumy, szczycić się, też negatywnie: chełpić się, gloriari, gloria se efferre, item in malam partem: se iactare, ostentare':
(5) 3. 'czynić silnym, pokrzepiać, wywyższać, fortificare, magnificare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~
Definicja	wielbić się 'widzieć w czymś powód do dumy, szczycić się, też negatywnie: chełpić się, gloriari, gloria se efferre, item in malam partem: se iactare, ostentare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.2.1.14. PYCHA 2.4.3.1. MORALNOŚĆ 2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Homo habens caritatem... non inflatur czlowyek mayaczy myloszerdze... nye wyelby sze, nye podnoszy sze nad blysznyego (I Cor 13, 4, GlKazB II 51: nye nadyma sza) XV med.
Przykład w transkrypcji	Homo habens caritatem... non inflatur człowiek mający miłosierdzie... nie wielbi sie, nie podnosi sie nad bliźniego (I Cor 13, 4, GlKazB II 51: nie nadyma sie) XV med.
Lokalizacja	SKJ I 70, sim. XV p. post. GlDom 46.