artykuł hasłowy:  wierny
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (11) ~ |
Jednostka nieciągła | brać, dać (s)chować, położyć, uręczyć, włożyć k(u) wierne(j) ręce, ku wiernyma rękoma |
Definicja | 'dać coś na przechowanie osobie godnej zaufania, lub brać coś na przechowanie jako osoba godna zaufania, aliquid apud aliquem deponere, aliquid alicui asservandum dare (dicitur de homine, cui fides habetur), vel ab aliquo asservandum accipere': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Yaco Sczedrzik, yego pani s yey dzatky ne szachowali... polthorasta owecz, czosz Aaron, Szid, da<ł> szchowacz k werne rancze 1406 |
Przykład w transkrypcji | Jako Szczedrzyk, jego pani s jej dziatki nie zachowali... połtorasta owiec, coż Aaron Żyd da<ł> schować k wierne<j> ręce 1406 |
Lokalizacja | Pozn nr 827. |