artykuł hasłowy:  wierzch, wirch, wirzch
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1. |
Definicja | 'górna, wyższa lub zewnętrzna część czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części), górny, najdalszy, końcowy brzeg czegoś, też powierzchnia, alicuius rei pars summa, extrema, cacumen, culmen, vertex, fastigium': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Statuit eum (sc. diabolus Iesum) super pinnaculum templi na wirzch (MamKal 260, Rozm 196: na virzchv, EwZam 300: na dachv, R XXIV 71: na navissa cąscy, leg. część) coszczola (Mat 4, 5) ca 1420 |
Przykład w transkrypcji | Statuit eum (sc. diabolus Iesum) super pinnaculum templi na wirzch (MamKal 260, Rozm 196: na wirzchu, EwZam 300: na dachu, R XXIV 71: na nawyszą część) kościoła (Mat 4, 5) ca 1420 |
Lokalizacja | R XXIV 83. |