artykuł hasłowy: wikłać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'chwiać się, kołysać się, nutare, agitari, vacillare': [o ruchach ziemi] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Agittacione agitabitur terra wychlanim wyclacz syą bądzye (war. kal.: ruchanym ruchacz schą bandze, mamotrekt mikułowski: wiklanim wiklati sie bude; Is 24, 20) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Agittacione agitabitur terra wichłanim wikłać się będzie (war. kal.: ruchanim ruchać się będzie, mamotrekt mikułowski: vikláním viklati sĕ bude; Is 24, 20) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 190. |
| Uwagi | ~ Bohemizm semantyczny. |