artykuł hasłowy: wilić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'chodzić w koło, krążyć, circumire, errare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Circuibunt bądą szą wyliczy aut kolyczy (war. kal.: bandą byegacz; circuibunt in platea plangentes Eccles 12, 5) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Circuibunt będą się wilici aut kolici (war. kal.: będą biegać; circuibunt in platea plangentes Eccles 12, 5) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 145. |