artykuł hasłowy: włodarz, władarz

Jednostki:
(1) 1. 'osoba zarządzająca majątkiem wyznaczona przez właściciela majątku, sprawująca także funkcje administracyjne, zarządca, rządca, dispensator, administrator rei familiaris a possesore constitutus':
(2) ~ z fleksją łacińską:
(3) ~
(4) 2. (w przekładzie Biblii) 'namiestnik wyznaczony przez władcę, naczelnik rodu, przełożony nad robotnikami itp., procurator regis, operariis praefectus, vilicus':
(5) ~ może 'urzędnik administracji kierujący sprawami gospodarczymi, fortasse rei familiaris administrator publicus':
(6) ~ z fleksją łacińską:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 2.
Definicja	(w przekładzie Biblii) 'namiestnik wyznaczony przez władcę, naczelnik rodu, przełożony nad robotnikami itp., procurator regis, operariis praefectus, vilicus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.5.6. KSIĘGI ŚWIĘTE. REALIA PRZEDSTAWIONE W KSIĘGACH ŚWIĘTYCH 2.4.1.2. ZARZĄDZANIE 2.4.2.3. KREWNY. POWINOWATY 2.4.6.1.1. ZAWÓD. ZAJĘCIE. FUNKCJA
Przykład w transliteracji	Yacz szødø ('zejdę') przez dzeczy, a syn wlodarzem (pro wlodarza) domu mego (filius procuratoris domus meae) ten gest Eliaser Damascus
Przykład w transkrypcji	Jać siędę ('zejdę') przez dzieci, a syn włodarzem domu mego (filius procuratoris domus meae) ten jest *Elijaser Damaskus
Lokalizacja	BZ Gen 15, 2.