artykuł hasłowy: wodzić, wodzić się

Jednostki:
(1) 1. 'prowadzić kogoś dokądś, pokazywać drogę do określonego miejsca lub celu, ducere aliquem aliquo, adducere, deducere':
(2) ~ (o prowadzeniu pojmanego, de homine capto ducendo):
(3) ~ 'poddawać próbie, wystawiać na działanie pokusy, in tentationem inducere':
(4) ~ 'prowadzić do grzechu, in peccatum inducere':
(5) 2. 'przyprowadzić do sądu, przedstawiać (świadków), (testes) ad terminum adducere':
(6) ~
(7) 3. 'tańczyć, choreas ducere, saltare':
(8) 4. 'składać fałszywe zeznanie, testimonium falsum praestare':
(9) 5. 'skarżyć kogoś w sądzie z jakiegoś powodu, aliquem apud iudicem alicuius rei accusare':
(10) 6. wodzić się 'toczyć się, odbywać się, dziać się, agi, fieri':
(11) ~
(12) ~
(13) 7. wodzić się 'zachowywać się, postępować, agere, se gerere':
(14) 8. wodzić się 'oczyszczać się ze zmazy rytualnej (tu o kobiecie po porodzie), purificari (hic de femina post puerperium)':
(15) 9. 'coś komuś towarzyszy, jest jego udziałem, aliquid aliquem sequitur, comitatur':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(3) ~
Jednostka nieciągła	wodzić (na pokuszenie)
Definicja	'poddawać próbie, wystawiać na działanie pokusy, in tentationem inducere':
Semantyka	2.4.3.3. PODDAWANIE PRÓBIE
Przykład w transliteracji	Otcze nas, ... ne voczy nas na pokwssene (Ojcz* 4. 6. 7. 15. 19: wodzi, leg. wwodzi w pokuszenye, 18: vodz, leg. wwodź, w pokuszenye)
Przykład w transkrypcji	Otcze nasz, ... nie wodzi nas na pokuszenie (Ojcz 4. 6. 7. 15. 19: <w>wodzi w pokuszenie, 18: <w>wodź, w pokuszenie)
Lokalizacja	Ojcz 1–3. 8–12. 14. 16. 17.