artykuł hasłowy:  wołać, wołać się
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (10) ~ |
Jednostka nieciągła | wołać przeciw komuś |
Definicja | 'grozić komuś, domagać się kary dla kogoś, alicui comminari, minas proferre, aliquem puniendum esse postulare': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | A nadto wolanym wyelykim iøzikem zidowskim przecyw lyvdu... wolaiøcz (contra populum... personabat), chczącz ge vgrozicz |
Przykład w transkrypcji | A nadto wołanim wielikim językiem żydowskim przeciw ludu... *wołając (contra populum... personabat), chcąc je ugrozić |
Lokalizacja | BZ II Par 32, 18. |