artykuł hasłowy: 2. woźny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'pierwotnie pomocnik sędziego, później woźny sądowy, tj. niższy urzędnik sądowy doręczający pozwy, odbywający wizje lokalne itp., primum iudicis administer, deinde ministerialis, id est magistratus iudicialis minor, cuius erat vocationes in ius tradere, rem loco ipso quo facta esset recognoscere sim.': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | *Voewoda vstal rog na panø Melinskø o 40 marcas, na tho gest Gerwarth woysznego narzekl 1390 |
| Przykład w transkrypcji | Wojewoda wstał rok na panią Mielińską o 40 marcas, na to jest Gerwart wojźnego narzekł 1390 |
| Lokalizacja | Pozn nr 241. |