artykuł hasłowy: wprawić

Jednostki:
(1) 1. 'przygotować, przysposobić kogoś do pracy, parare, praeparare':
(2) 2. 'spowodować coś, doprowadzić do czegoś, adducere, perducere': wprawić (w jęctwo) 'uwięzić, in vincula mittere':
(3) ~ 'wskazać kogoś jako poręczyciela, aliquem praedem constituere, monstrare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'przygotować, przysposobić kogoś do pracy, parare, praeparare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc. 2.4.6.1. ORGANIZACJA PRACY. WYKONYWANIE PRACY. STOSUNEK DO PRACY. WYNIKI PRACY
Przykład w transliteracji	Tunc faciamus sicud aliqui, qui deberent promoveri, wpravon bicz, ad servicium aliquorum dominorum XV in.
Przykład w transkrypcji	Tunc faciamus sicud aliqui, qui deberent promoveri, wprawion (?) być, ad servicium aliquorum dominorum XV in.
Lokalizacja	GlKazB II 99.