artykuł hasłowy: wręczyć, wręczyć się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'wziąć na siebie odpowiedzialność za kogoś, za coś, zagwarantować coś, zapewnić coś, zaręczyć, poręczyć, fideiubere, cautionem dare, spondere': a. z dopełnieniami wskazującymi osobę, za którą się ręczy i przedmiot, którego dotyczy poręka: kogoś w coś:
(2) ~ kogoś w coś za kogoś:
(3) b. z dopełnieniem wskazującym osobę, której się ręczy: do kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) ~ (na)przeciw komuś:
(6) ~ w kogoś:
(7) 2. 'zaręczyć za czyjeś życie, pro vita alicuius spondere':
(8) 3. 'spowodować czyjąś porękę, wskazać kogoś jako poręczyciela, fideiussorem statuere':
(9) 4. wręczyć się 'postawić za siebie rękojmię, vadem pro se constituere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.a.
Definicja	1. 'wziąć na siebie odpowiedzialność za kogoś, za coś, zagwarantować coś, zapewnić coś, zaręczyć, poręczyć, fideiubere, cautionem dare, spondere': a. z dopełnieniami wskazującymi osobę, za którą się ręczy i przedmiot, którego dotyczy poręka: kogoś w coś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Iacosm przi tem bil, kedi Margorzata wranczila Symana w pancznace krziwen posagu 1401
Przykład w transkrypcji	Jakośm przy tem był, kiedy Margorzata wręczyła Szymana w pięćnacie grzywien posagu 1401
Lokalizacja	Pozn nr 519, sim. 1412 Pyzdr nr 345, 1424 Kal nr 888.