artykuł hasłowy:  wrzecieniczy
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'złożony z węży, tu przenośnie o złośliwych ludziach, qui e viperis constat, hoc loco de hominibus malignis': [pokolenie wężewe albo wrzecienicze] |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Progenies vipperarum pokolenye vąszewe albo wrzeczenycze (progenies viperarum Mat 3, 7) ca 1470 |
Przykład w transkrypcji | Progenies vipperarum pokolenie wężewe albo wrzecienicze (progenies viperarum Mat 3, 7) ca 1470 |
Lokalizacja | MamLub 260. |
Uwagi | [Wydawcy Mamotrektów odczytują wyraz hasłowy jako wrzecienice, M. l.poj. wrzecienica.] |