artykuł hasłowy:  wsiadać
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'zajmować pozycję siedzącą na grzbiecie zwierzęcia (konia, osła) używanego do jazdy pod wierzch, dosiadać (konia, osła), insidere, ascendere (equum, asinum)': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Drzemali wszistczy, gisz wsadali sø (Puł: wszyadaly) na cone (qui ascenderunt equos) |
Przykład w transkrypcji | Drzemali wszystcy, jiż wsiadali są (Puł: wsiadali) na konie (qui ascenderunt equos) |
Lokalizacja | Fl 75, 6. |