artykuł hasłowy: wszakoż, szakoż, szwakoż, wszekoż, wszwakoż

Jednostki:
(1) I.a. I. spójnik: przeciwstawia zdanie poprzedniemu zdaniu z odcieniem koncesywnym 'jednak, mimo to, attamen, atqui, at, tamen': a. w zdaniu współrzędnym (lub nawiązującym współrzędnie):
(2) ~
(3) ~
(4) ~
(5) ~~b. w zdaniu nadrzędnym jako odpowiednik zdania pobocznego:
(6) ~
(7) ~
(8) ~
(9) ~
(10) ~
(11) II.1. II. partykuła: 1. uwydatnia oczywistą słuszność następnej lub poprzedniej wypowiedzi 'przecież, nempe, quippe, quidem':
(12) 2. rozpoczyna pytanie sugerujące odpowiedź twierdzącą 'czyż nie, nonne, an non':
(13) 3. umacnia treść zdania 'zaprawdę, zaiste, nimirum, sane, certe':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	synsemantyczna
Numer	(12) 2.
Funkcja	rozpoczyna pytanie sugerujące odpowiedź twierdzącą 'czyż nie, nonne, an non':
Gramatyka	partykuła
Przykład w transliteracji	Przisporz pan lyvda swego stokrocz wyøcey, nysz go gest. Wszakosz (nonne), panye moy krolyv, wszitci sø sludzi twoi?
Przykład w transkrypcji	Przysporz Pan luda swego stokroć więcej, niż go jest. Wszakoż (nonne), panie moj krolu, wszytcy są słudzy twoi?
Lokalizacja	BZ I Par 21, 3.