artykuł hasłowy:  wwieść, wwieść się
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (20) 7. |
Jednostka nieciągła | idące imienie w prawo wwieść |
Definicja | 'poddać, podporządkować majątek ruchomy danemu sądowi, bona mobilia in iudicium deferre': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Mozely on thesz szwe gydacze gymyenye w gyne prawo wwyescz y bracz (si ipse bona eadem in mobilibus seu mercanciis habens in iudicium aliquid deferre valeat, OrtOssol 30, 2: w gyne prawo bracz y wywyescz)? |
Przykład w transkrypcji | Możeli on też swe jidące jimienie w jine prawo wwieść i brać (si ipse bona eadem in mobilibus seu mercanciis habens in iudicium aliquid deferre valeat, OrtOssol 30, 2: w jine prawo brać i wywieść)? |
Lokalizacja | OrtMac 28. |