artykuł hasłowy: dosyć

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'tyle ile trzeba, w sam raz, dostatecznie, satis, sufficienter': a. przy czasowniku:
(2) ~ 'wystarcza, sufficit, satis est':
(3) ~
(4) ~ 'mieć wystarczającą ilość, copiam sufficientem habere':
(5) ~ 'zadowalać się, contentum esse aliqua re':
(6) ~ 'zadowalać się, poprzestawać na czymś, contentum esse aliqua re, satis habere':
(7) ~
(8) ~
(9) ~ 'zaspokajać pretensję, uiścić należność, zadowolić, wynagrodzić, satisfacere, iustum explere, debitum solvere':
(10) ~
(11) ~
(12) b. przy przymiotniku:
(13) 2.a. 2. 'niemało, wiele, obficie, satis, multum, copiose, abunde': a. przy czasowniku:
(14) b. przy przymiotniku i przysłówku: 'bardzo, satis, valde, admodum':
(15) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(5) ~
Jednostka nieciągła	mieć dosyć (czymś)
Definicja	'zadowalać się, contentum esse aliqua re':
Semantyka	2.2.2.1.5. ZADOWOLENIE. PRZYJEMNOŚĆ. SZCZĘŚCIE. RADOŚĆ
Przykład w transliteracji	Dosszycz mayøcz contentus ca 1428
Przykład w transkrypcji	Dosyć mając contentus ca 1428
Lokalizacja	PF I 493.