artykuł hasłowy: wyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o ludziach i zwierzętach, de hominibus et animalibus) 'wydawać głośne, nieartykułowane dźwięki, przeraźliwie krzyczeć, ryczeć, ululare, clamare, eiulare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Przykazal (sc. Herod) Salome..., aby przy yego smyerczy wschytky (sc. Żydow syny) kazala zabycz, aby wschytka zyemya zydowska, aczkolvye nyeradzy, byly (pro vyly, ut ita omnis Iudaea... plangeret) przyego (leg. przy jego) smyerczy |
| Przykład w transkrypcji | Przykazał (sc. Herod) Salome..., aby przy jego śmierci wszytki (sc. Żydow syny) kazała zabić, aby wszytka ziemia żydowska, aczkolwie nieradzi, wyli (ut ita omnis Iudaea... plangeret) przy jego śmierci |
| Lokalizacja | Rozm 109. |