artykuł hasłowy:  wydawca
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (3) 3. |
Jednostka nieciągła | ortela, praw wydawca, wydawca prawa, zakona |
Definicja | 'ten, kto ustanawia prawa, prawodawca, ustawodawca, też ten, kto udziela pouczenia prawnego, legislator, legifer, etiam iuris interpres': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Pylat vslyschavschy lekl szye tych slov yescze vyączey nyz pyrvey, bo vy<e>dzyal, yz yvz muszyl y (leg. ji, sc. Jesusa) dacz vbycz, bo byl ssądzyą y vydavczą prava cesarskyego |
Przykład w transkrypcji | Piłat usłyszawszy lękł sie tych słow jeszcze więcej niż pirwej, bo widział, iż już musił ji (sc. Jesusa) dać ubić, bo był sędzia i wydawca prawa cesarskiego |
Lokalizacja | Rozm 812. |