artykuł hasłowy: wymiatać, wymiatać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 4. |
| Definicja | 'czynić zarzuty, oskarżać, wypominać, criminari, obicere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Presto tunc erit diabolus obiiciens, wymyatayacz, nobis omnia, que fecimus XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Presto tunc erit diabolus obiiciens, wymiatając, nobis omnia, que fecimus XV p. post. |
| Lokalizacja | GlDom 74. |