artykuł hasłowy:  wymiećca
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'woźny sądowy odbierający zbiegłego kmiecia od pana, u którego się schronił, w celu przywrócenia go panu, od którego uciekł, praeco qui cmethonem profugum domino legitimo restituendum ab eo, ad quem aufugit, iure excipit': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ianussio Zarwaniczky dederant ex iudicio ministerialem vlg. wymyeczczą eicere hominem Maschka de Wszowcze, quem Stanislaus procurator de idem repercusit 1440 |
Przykład w transkrypcji | Ianussio Zarwanicki dederant ex iudicio ministerialem vlg. wymiećcę eicere hominem Maszka de Usowce, quem Stanislaus procurator de idem repercusit 1440 |
Lokalizacja | AGZ XII 80. |