artykuł hasłowy: wymiotać, wymietać, wymietać się

Jednostki:
(1) 1. 'usunąć szybkim ruchem, wyrzucić, eicere, expellere': o ludziach, de hominibus:
(2) ~ o rzeczach, de rebus:
(3) 2. 'odebrać sądownie zbiegłego kmiecia od pana, u którego się schronił, w celu przywrócenia go panu, od którego uciekł, cmethonem profugum domino suo legitimo restituendum ab eo, ad quem aufugit, iure excipere':
(4) 3. (o trądzie, krostach, de lepra, pustulis) wymietać się 'pokazać się, pojawić się, apparere, comparere':
(5) 4. 'uczynić zarzuty, oskarżyć, wypomnieć coś komuś, criminari, obicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	'odebrać sądownie zbiegłego kmiecia od pana, u którego się schronił, w celu przywrócenia go panu, od którego uciekł, cmethonem profugum domino suo legitimo restituendum ab eo, ad quem aufugit, iure excipere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.3. NIEWOLA. ZALEŻNOŚĆ 2.4.1.3.1. KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK 2.4.1.3.3. LUDNOŚĆ CHŁOPSKA 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Nobilis Nicolaus... proposuit super nobilem Iohannem..., quia sibi repercussit Pasconem de Pothoczani et Costuk de Raxin in tempore reclinatos et iure aquisitos, dum eosdem ministerialis proiecit al. vymyothal 1444
Przykład w transkrypcji	Nobilis Nicolaus... proposuit super nobilem Iohannem..., quia sibi repercussit Paszkonem de Potoczany et Kostuk de Rakszyn in tempore reclinatos et iure aquisitos, dum eosdem ministerialis proiecit al. wymiotał 1444
Lokalizacja	AGZ XIV 122.