artykuł hasłowy: wymówić, wymołwić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Jednostka nieciągła | wymowić (sobie) |
| Definicja | 'wyłączyć coś z umowy, zastrzec sobie, postawić warunek, excipere, eximere, stipulari, condicionem proponere': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Iaco kedi Jandrzich przedal Ozepowi dzedzinø a ne wimowil parow, czso ge Ozep oszal w osziminach 1401 |
| Przykład w transkrypcji | Jako kiedy Jędrzych przedał Ozepowi dziedzinę a nie wymowił parow, cso je Ozep osiał w oziminach 1401 |
| Lokalizacja | Pozn nr 516, sim. 1411 Kościan nr 442. |