artykuł hasłowy:  wypokutować
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'odprawić pokutę, umartwić się dla zadośćuczynienia za grzechy, paenitentiam agere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Dag (sc. Jesu Kryste) nam, abysmy tw pokwthowaly a wypokwthowaffsy tffyg ('twej') se sffgethy ('świętej') myloscy dostaly XV ex. |
Przykład w transkrypcji | Daj (sc. Jesu Kryste) nam, abysmy tu pokutowali a wypokutowawszy twej sie święt<e>j miłości dostali XV ex. |
Lokalizacja | GlWp 68. |