artykuł hasłowy: wyręczać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'brać na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskiwać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Czsso Sobek zyna swego slal do mnye, to gy slal zam oth szyebye..., wyranczayacz kmecza mego na panskye skazanye 1429 |
| Przykład w transkrypcji | Cso Sobek syna swego słał do mnie, to ji słał sam ot siebie..., wyręczając kmiecia mego na pańskie skazanie 1429 |
| Lokalizacja | Kościan nr 1391. |