artykuł hasłowy:  wyręczyć
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1.a. |
Definicja | 'wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, uzyskać uwolnienie za poręką, fideiubere pro aliquo vel pro aliqua re': a. o osobie, za którą się ręczy: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Procurator domini palatini... kmethones detinuit et tunc dominus Michael veniens vyrączil kmethones suos 1414 |
Przykład w transkrypcji | Procurator domini palatini... kmethones detinuit et tunc dominus Michael veniens wyręczył kmethones suos 1414 |
Lokalizacja | TymSąd 165. |