artykuł hasłowy: wyrwać, wyrwać się

Jednostki:
(1) 1. 'rwąc, wyciągnąć, wydrzeć, wyszarpnąć, evellere, eripere, extrahere':
(2) 2. 'wyratować, wybawić, uchronić, eruere, servare':
(3) ~ od kogoś:
(4) ~ od czegoś:
(5) ~ z czegoś:
(6) ~ wyrwać się 'uwolnić się, wyswobodzić się, wydostać się, liberari, servari':
(7) 3. 'odebrać siłą, zrabować, eripere, vi auferre':
(8) 4. 'zniszczyć, spustoszyć, diripere, vastari':
(9) 5. wyrwać się 'pojawić się nagle, gwałtownie, ukazać się, subito apparere, erumpere':
(10) 6. wyrwać się (o zwierzętach, de animalibus) 'skoczyć na kogoś, napaść, zaatakować, prosilire, impetum facere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 3.
Definicja	'odebrać siłą, zrabować, eripere, vi auferre':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3.6. KONFLIKT 3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Przetosz sstøpil k nyemv s kigem a wirwal kopye (rapuit hastam), ktoresz dzerszal w røce
Przykład w transkrypcji	Przetoż zstąpił k niemu z kijem a wyrwał kopije (rapuit hastam), ktoreż dzierżał w ręce
Lokalizacja	BZ I Par 11, 23.