artykuł hasłowy: 2. wywrzeć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'skierować przeciw komuś, dirigere contra aliquem': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Entimema, gl. argumentum gathka, nouum stirps strenua belligerorum torsit, gl. intulit, conuertit vyvarl, in Hebreos, quo superauit eos 1466 |
| Przykład w transkrypcji | Entimema, gl. argumentum gadka, nouum stirps strenua belligerorum torsit, gl. intulit, conuertit wywarł, in Hebreos, quo superauit eos 1466 |
| Lokalizacja | R XXII 25. |